เนื้อเพลง Timemachine (ไทม์แมชชีน) - ปอน นิพนธ์ x โต๋เหน่อ



เนื้อเพลง 'Timemachine' โดย ปอน นิพนธ์ x โต๋เหน่อ

ตอนที่ยังเด็ก เราทะเลาะ แล้วก็เลิกกัน
ตอนนี้คิด ถึง คงจะไม่ทัน
วัน และเวลา ที่ได้ใกล้กัน
คิดถึงมาก ตอนที่เดิน จับ

มือเธอเดินกลับบ้าน...
คิดถึงเสมอ ตอนที่วัย จัดจ้าน
ไม่เคยเข้าใจ ว่าอะไร ทำพลาด
ปล่อยให้เธอ หลุด มือไป จากที่เจอ และก็พลาด กัน

แยก แบ่งคนละทาง
เดินคนละเส้นบนถนนคนละทาง
ผ่านไปกี่ปียังไม่ลืมความทรงจำ
ที่เคยทำมันกับเธอ คงจะเป็น เรื่องของวัน และเวลา

อยากย้อน กลับไป เพื่อจะบอก เธอ
..ไม่ได้มีอะไร มากแค่อยากจะกอดเธอ
และก็บอกเธอครั้งสุดท้าย ให้ได้กอดเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนที่เราต้องจาก กันตลอดกาล ผมรักเธอ....

**ถ้ามี ทาม แมชชีน จะย้อนเวลากลับไป
ในตอนที่ฉันได้ พบ เธอ
จะกอด เธอ..ให้ นาน จับ...มือเอา ไว้ ไม่ปล่อย...

แต่ว่า...คนเราย้อนเวลา...กลับไปไม่ได้ หรอก
คนเราย้อนเวลา...กลับไปไม่ได้ หรอก
เป็นคนธรรมดา...แก้ไขไม่ได้ หรอก
ตอนที่มีเวลา...ก็ยังไม่ได้ กอด

Rap
คิดถึงมาก แบบว่าคิดถึงภาพ วันวาน
ที่เคยได้กอด 
ที่เคยได้บอก เธอว่ารักก่อนนอน
และเธอก็บอก 
อยากให้เล่านิทาน ก่อนนอน

รูปถ่าย ผมไม่เคยลบไม่เคยหาย
จำได้ทุกสิ่งแค่ไม่พูดและไม่ฉาย
ถ้าขอโอกาสนี้มันคงจะไม่ทันเพราะทุกวันเธอมีเขาอยู่ตลอดใจสลาย

เสียดาย
ทุกเวลาที่ผ่านกันมา เห็นแต่ภาพ เธอยืน ร้องไห้
กลางฝนอยู่ตำตา
เธอไม่ธรรมดา 
เพราะว่าสูงส่ง เกินเอื้อม นางฟ้า คงต้องคู่ เทวดา

ผมเป็นคนเดินดิน ไม่ได้บิน อยู่บนฟ้า
แต่ว่าใจก็รักเธอมาก มากเกินจะพรรณนา
มีโอกาส ให้ได้วน เหมือนที่บอก ก่อนจะลา
ยังคงเชื่อ อยู่เสมอ ว่าจะวน กลับมา

ถ้ามีทาม แมชชีน
แต่ว่าผมก็ไม่ได้เท่ห์เหมือนไลท์นิ่งแม็คควีน
เธอคงจะไม่ชอบเพราะใจแอคซีน
เป็นแค่เด็ก หัวเกรียน ทำทรง แอคลีน

อยากย้อนเวลากลับไปก่อนที่จะเลิก
ผมจะไม่ยอมให้เธอไป แม้แต่ครั้งเดียว
ตอนที่ทะเลาะผมผิดเองเป็นคนเริ่ม
หลังจากเธอไปก็นั่งเศร้า กินเหล้าเพียว...

Rap
ตอนที่ยังเด็ก เราทะเลาะ แล้วก็เลิกกัน
...ตอนนี้คิด ถึง คงจะไม่ทัน
วัน และเวลา ที่ได้ใกล้กัน
...คิดถึงมาก ตอนที่เดิน จับ

มือเธอเดินกลับบ้าน...
คิดถึงเสมอ ตอนที่วัย จัดจ้าน
ไม่เคยเข้าใจ ว่าอะไร ทำพลาด
ปล่อยให้เธอ หลุด มือไป จากที่เจอ และก็พลาด กัน

แยก แบ่งคนละทาง
เดินคนละเส้นบนถนนคนละทาง
ผ่านไปกี่ปียังไม่ลืมความทรงจำ
ที่เคยทำมันกับเธอ คงจะเป็น เรื่องของวัน และเวลา

อยากย้อน กลับไป เพื่อจะบอก เธอ
..ไม่ได้มีอะไร มากแค่อยากจะกอดเธอ
และก็บอกเธอครั้งสุดท้าย ให้ได้กอดเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนที่เราต้องจาก กันตลอดกาล ผมรักเธอ....

**ถ้ามี ทาม แมชชีน จะย้อนเวลากลับไป
ในตอนที่ฉันได้ พบ เธอ
จะกอด เธอ..ให้ นาน จับ...มือเอา ไว้ ไม่ปล่อย...

แต่ว่า...คนเราย้อนเวลา...กลับไปไม่ได้ หรอก
คนเราย้อนเวลา...กลับไปไม่ได้ หรอก
เป็นคนธรรมดา...แก้ไขไม่ได้ หรอก
ตอนที่มีเวลา...ก็ยังไม่ได้ กอด
(×2)

ตอนที่ยังเด็ก เราทะเลาะ แล้วก็เลิกกัน
...ตอนนี้คิด ถึง คงจะไม่ทัน
วัน และเวลา ที่ได้ใกล้กัน
...คิดถึงมาก ตอนที่เดิน จับ

มือเธอเดินกลับบ้าน...
คิดถึงเสมอ ตอนที่วัย จัดจ้าน
ไม่เคยเข้าใจ ว่าอะไร ทำพลาด
ปล่อยให้เธอ หลุด มือไป จากที่เจอ และก็พลาด กัน

แยก แบ่งคนละทาง
เดินคนละเส้นบนถนนคนละทาง
ผ่านไปกี่ปียังไม่ลืมความทรงจำ
ที่เคยทำมันกับเธอ คงจะเป็น เรื่องของวัน และเวลา

อยากย้อน กลับไป เพื่อจะบอก เธอ
..ไม่ได้มีอะไร มากแค่อยากจะกอดเธอ
และก็บอกเธอครั้งสุดท้าย ให้ได้กอดเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนที่เราต้องจาก กันตลอดกาล ผมรักเธอ....
ผมรักเธอ .. ผมรักเธอ...

End

ผู้แต่ง เดชาธร โลหะจันที 
ศิลปิน นิพนธ์ จิตกล้า , พีรพล นิลยา
Mix สุวัตร วงศ์นคร