เนื้อเพลง สรัล - SARAN
วันพฤหัสบดีที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2565
เนื้อเพลง 'สรัล' โดย SARAN
ในวันที่ผมอึดอัด
ผมเปิด Beat Lofi
มันจะมีใครที่ไหนมารักคนถอดเสื้อโชว์ลาย
ผู้คนมากมายเข้ามาใช้กุศโลบาย
ทำให้ทุกอย่างมันแย่กว่าเดิมและมันสุดแสนจะโชว์ควาย
ผมลองโรยกายลงพนักพิก
มองรูปภาพที่แปะผนังที่มันได้ Cut Scene
ผมเริ่มอยากย้อนเวลา ผมอยากมี Time Machine
อยากย้อนกลับไปตอนเจ็ดขวบ ตอนนี้จะได้ไม่เจ็บปวด
อายุผมก็ยังน้อย แต่ผมต้องทำงานหนัก
และสุขภาพก็กำลังแย่ บางวันก็นอนไม่ตาหลับ
ผมเอานิ้วโป้งไปปัดรูป เห็นเด็กนักเรียนในนามบัตร
นี่มันคือผมจริง ๆ หรือว่าผมเองแค่ตาฝาด
ทำไมรอยยิ้มของผมตอนนั้นมันช่างดูงดงาม
มันคือรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ตั้งแต่ที่ผมได้พบมา
ไม่ต้องแสร้งยิ้มในโลกปลอม ๆ เพราะโลกมนุษย์คือโลกละคร
และผมยินดีตะเกียกตะกาย ถ้าหากต้องตายในโลกปลอม ๆ
ผมนั่งทำเพลงเพื่อโล่ทอง ๆ
จนตอนนี้ผมมีเงินมีทอง
มีบารมี มีคนนับถือมีญาติสนิท มีมีมิตรมากอง
สิ่งที่ผมทำไม่คิดจะพอ และผมแม่งบ้ากว่า Rick & Morty
เพราะว่าเวลาไม่คิดจะรอ ทุกคืนผมเลยไม่คิดจะนอน
และสิ่งที่ดีที่สุดไม่ใช่การตบต่อย
แต่มันคือการได้นั่งเขียนเพลงเพื่อจะให้มันได้ปลดปล่อย
วันนี้ถ้ามีก็เก็บถ้าหากไม่มีก็ อดหน่อย
ผมมักจะยิ้มในทุก ๆ วันกับคนข้างในกระจกบ่อย
มองตาตัวเองเสมอบอกให้มึงสู้ๆ
ถึงแม้เส้นเสียงของมึงแตกหรือหูจะอู้ ๆ
ข้อความเด้งในโทรศัพท์แม่บอกให้สู้ลูก
เพราะว่าพระเจ้าจะมองเห็นผู้ทำ ไม่ใช่ผู้พูด
กูก็เลยต้องมานั่ง นั่งเขียนเพลงเหมือนเดิมอยู่วันยังค่ำ
กูก็ไม่รู้ว่าจะมีใครฟังมั่ง แต่ว่ากูไม่เคยซีขอโทษทีใจมันลั่น
เจอแม่งมาหมดทั้งคนแย่และก็ดี กู Born to be
กูไม่สนใครมันงั่ง ถึงแม้ว่ามันจะผ่านไปกี่ปี
แต่ว่าชื่อกูยังมีเพราะว่าใจกูมันมั่น โทษทีไอน้องเพราะว่าใจพี่มันปล้ำ
กูไม่เคยยอมกับทุกสิ่งกับทุกอย่างที่ได้ผ่านที่ได้พบ
กูยังต้องรอให้ตะวันมันตกดินเพื่อจะออกไปทำงาน
ที่มันค้างไว้ให้ครบ ทำงานตอนดึกและก็เช้าไม่ได้ลด
บางวันไปต่างจังหวัดหน้าครอบครัวไม่ได้พบ
แต่กูเหนื่อยเพื่อได้บ้านเพื่อได้รถทุก ๆ
อย่างเพื่อครอบครัวกูทั้งหมด กูยังคงสู้ถึงร่างกายกูไม่ครบ
กูไม่เคยบอกว่ากูเก่งไปกว่าใคร
และกูไม่เคยสนใจใครจะเก่งไปกว่ากู
ดาวไม่จำเป็นจะต้องเด่นไปกว่าไฟ
กูเลยช่างแม่งปะไรใครจะเด่นไปกว่ากู
ถ้ามึงไม่ชอบเชิญมึงเผ่นไปจากกู
กูต้องขอโทษถ้ามึงเจ็บใจจากกู
เพลงนี้จะยืนยันว่ากูสู้
และมึงก็ไม่มีวันจะที่จะเจอใครอย่างกู
กูอยากจะบอกอะไรให้นะเว้ย นี่มันแหละมันคือชีวิต
มึงจงดำเนินชีวิตเหมือนวันสุดท้าย และทำทุกอย่างให้สุดในทุกวินาทีนี้
ผู้คนนั้นต่างกันทุกสิ่งทุกอย่างรวมถึงวิธีคิด การมีศัตรูมันไม่ได้ดีไปกว่าการมีมิตร
กูเคยโดนด่ามาหมดจ ะเด็กกระโปกหรือแชมป์กาก
แต่ว่าสุดท้ายกูปล่อยผ่าน กูแค่ไม่อยากจะแย้งด่า
และเพลงๆ นี้กูมี 1 คำที่แก๊งฝาก
คือผู้จัดการกูไทเท ส่วนดีเจกูแบงค์บาท เว้ย