เนื้อเพลง นิทานกากีนัง - Cali Semipro
วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2565
เนื้อเพลง 'นิทานกากีนัง' โดย Cali Semipro. ต่อไปนี้เป็นข้อความที่ตัดตอนมาจากเนื้อเพล. ติดอยู่นิทาน และมันคือเส้นทางของผู้คน คนมากมายที่ผ่านเข้ามาก็มีแต่เหยียบให้ล้มดั่งใบมีดคม เจ็บช้ำเท่าไหร่. คุณสามารถสมัครรับข้อมูลหรือซื้อเพลงนี้ผ่านสื่อดิจิทัลอย่างเป็นทางการ เช่น iTunes, Spotify และสื่อการซื้อเพลงออนไลน์อย่างเป็นทางการอื่น ๆ หรือคุณสามารถฟังผ่านช่อง Youtube.
เนื้อเพลง นิทานกากีนัง - Cali Semipro
Intro.
ติดอยู่นิทาน
และมันคือเส้นทางของผู้คน
คนมากมายที่ผ่านเข้ามาก็มีแต่เหยียบให้ล้มดั่งใบมีดคม
เจ็บช้ำเท่าไหร่.......บาดแผลข้างใน!
Verse1rap.
กูบอกทุกคนเวลาพ่าย
ตอนที่มึงล้ม มึงยังลุกได้
สัสเส้นทางที่กูเดินมันไม่เคยง่าย
กูก็แค่สะบัดปัดฟัน จนมันถึงเวลากู
สัสกูท้อแค่ไหนมึงก็ลองแหกขี้ตาดู
ตอนที่กูเริ่ม มึงเหมือนหมาอยู่ในรู
และก็ตอนที่กูล่า มันเหมือนเสือดักจับงู
กูไม่เคยเป็นขี้ข้า นี่แหละคือนามของกู
พี่ไม่ใช่เพื่อนเล่นนะน้องขอร้องอย่าว้อน
เดี๋ยวโดนกูช้อนพวกกูมารุมล้อม
กากีนังกูมาแบบไฟร้อน
ตอนนี้มันรุกโชน จนทำพวกมึงร้อน
ใครกระจอกกูตัดทิ้ง เหี้ย
ใครก็บอกกูของจริง เหี้ย
กูก็บอกมึงแล้วไง วันที่ล้มกูไม่ท้อ
กูจะลุกขึ้นมาเอง ฮ่าๆ กูกากีนัง!
Hook1.
มันง่ายเกินไปหรือป่าว มึงถึงได้ยอมแพ้ !
กูจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง กูไม่ทนแล้ว!
แสงที่นำทาง มันทำให้ฉันนั้นต้องรีบตื่น
ไฟริบหรี่ ลำบากแค่ไหนกูก็จะเดิน
Verse2melody.
แสงไฟในความกลัวมืดลง
มันทำให้ฉันนั้นอยากลอง
ไม่ว่าจะเคยเป็นผู้ใด
แต่ตอนพวกพร้อมแล้ว
ตอนที่กูล้มพวกกูทุกคนลืมมันกันไปหมดแล้ว
และพวกกูกอดคอเดินต่อไป
ไม่มีใครจะทำลาย
ไม่มีใครทำให้กูเกรงกลัว
ปลอบคนข้างหลังว่าศรัทราพวกมึงมีกันหรือเปล่า
ถ้าวันสุดท้ายมึงจะตายแต่ชื่อมึงยังไม่ตาย
บอกคนข้างหลังว่าข้างหน้ามึงไม่จำเป็นต้องแคร์
และวันพรุ่งนี้มันจะเช้าและก็เริ่มต้นใหม่
เสียชื่ออย่าเสียสัตย์ถ้ามึงไม่พร้อม
อย่ามาปะทะมึงจำเอาไว้กูกากีนัง
พวกกูไม่เคยจะท้อ ถึงแม้พวกกูจะล้มกี่ครั้งๆ
ก็ไม่เคยร้อง กูกากีนัง
Hook2.
แม้วันสุดท้ายกูจะหันไปไม่เจอผู้ใด
และวันพรุ่งนี้กูทำให้มันเริ่มใหม่
และวันสุดท้าย! พวกกูจะเดินต่อไป!
มันง่ายเกินไปหรือป่าว มึงถึงได้ยอมแพ้ !
กูจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง กูไม่ทนแล้ว!
แสงที่นำทาง มันทำให้ฉันนั้นต้องรีบตื่น
ไฟริบหรี่ ลำบากแค่ไหนกูก็จะเดิน***2
Intro End.
ติดอยู่นิทาน
และมันก็คือเส้นทางของผู้คน....ฮ่าๆๆ...กากีนัง...